10 x homoseksualiteit door de eeuwen heen

De Griekse dichteres Sappho (630 – 570 v. Chr.) bezong haar liefde voor vrouwen. Het woord ‘lesbisch’ is een afgeleide van Lesbos, het eiland waar Sappho woonde. Lesbische liefde werd vroeger ook wel ‘saffische liefde’ genoemd.

De Griek Antinoüs (circa 110 — 130) was de eromenos (jonge mannelijke minnaar) van de Romeinse keizer Hadrianus (76 – 138). Toen Antinoüs overleed verklaarde Hadrianus hem tot god en liet hij overal in het Romeinse Rijk tempels en standbeelden plaatsen ter ere van hem.

Hendrik III (1551-1589), koning van Frankrijk, liet zich graag omringen door knappe, androgyn geklede mannen met wie hij intense relaties aanging. Mede door zijn voorliefde voor juwelen en travestie leidde dat tot beschuldigingen van sodomie.

De Zweedse koningin Christina (1626-1689) kan met recht een queer icoon worden genoemd. Christina geldt in wisselende mate als symbool voor homoseksualiteit, biseksualiteit, aseksualiteit, transseksualiteit, intersekse en crossdressing.

Filips (1640-1701), de broer van de Franse Zonnekoning, had vele openlijke affaires met mannen. Naast een flamboyante man die hield van pruiken, sieraden en hoge hakken, was hij ook een buitengewoon dapper en bekwaam legeraanvoerder.

De Pruisische koning Frederik de Grote (1712-1786) was vrijwel zeker homoseksueel en stelde een wet op die de doodstraf voor sodomie afschafte. De wet werd in 1794, acht jaar na zijn dood, ingevoerd.

Schrijfsters Betje Wolff (1738-1804) en Aagje Deken (1741-1804) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ze schreven samen boeken en woonden van 1777 tot aan hun dood in 1804 samen. De zielsvriendinnen stierven negen dagen na elkaar.

Kunstenaar en verzetsstrijder Willem Arondéus (1894-1943) kwam openlijk voor zijn homoseksualiteit uit. Begin vorige eeuw was dat uniek. Vlak voor zijn executie vroeg hij zijn advocate: “Zeg de mensen dat homoseksuelen niet per definitie zwakkelingen zijn.”

In zijn boek ‘Op weg naar het einde’ uit 1963 verdedigde schrijver Gerard Reve (1923-2006) op felle wijze homoseksualiteit. In datzelfde jaar was hij de eerste Nederlander die op tv openlijk over zijn homoseksualiteit sprak.

De lesbische Ien Dales (1931-1994) zette zich als burgemeester van Nijmegen actief in voor homo-emancipatie. Als Minister van Binnenlandse Zaken verdedigde zij in 1993 vurig de Wet Gelijke Behandeling ter bescherming tegen discriminatie.